Saltón de abril

Chámanlle saltón, pirusalda, en Asturias xingüelu. É ritmo festivo, de xentes a brincar polas corredoiras do mundo, de charamugas ascendendo fortes e riseiras desde o corazón mesmo da labarada, de portas abertas e parrafadas sen remate. É ritmo que me transporta case por accidente a esa Galiza Britoniense leda e cunqueiriana, inzada de feirantes que recenden a viño e cortiza. Alí onde, se cadra, as cerdeiras florecen antes que en ningunha outra parte do mundo e os cabalos falan filosofías estrañas apoiando a cabeza no ombro do seu dono, poñamos por caso un tal Alberte Merlo (se vos parece).
Que mellor entón que un saltón para enchouparse desta loucura da primavera estalando en cada árbore, en cada rúa, en cada milímetro de ceo, en cada pinga de mar. Floret silva undique, dicía o vello poema. Resonet musica undique, acrecentemos nosoutros.

(A peza intitúlase "Salta Saltón!" e pertence ao álbume Nas Cordas, do xenial Pancho Álvarez).